- oturub-durma
- 1. «Oturub-durmaq»dan f. is.2. Əlaqə, yoldaşlıq etmə, vaxtını bir yerdə keçirmə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
ixtilat — is. <ər.> klas. Oturub durma, görüşüb əlaqə saxlama, qaynayıb qarışma. Nə bir fərəhi, nə bir nişanı; Nə kimsə ilə bir ixtilatı. F.. // Söhbət. İxtilatın şirin, sözün məzəli; Şəkər gülüşündən canlar təzəli. M. P. V.. İxtilat etmək (qatmaq) – … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fəltəğən — (Meğri) yaltaq, ikiüzlü. – Yüz yol demişəm, fəltəğən adamlarnan oturub durma … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mücalisət — ə. bir birilə oturub durma, söhbət etmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağıl — 1. is. <ər.> 1. İnsanda düşünmə və dərketmə qabiliyyəti; zəka. // Şüur, idrak. Bu növcavan gülüzlü, xoşsifətli olub, ağıl və kamalı üzündən məlum edirdi. N. N.. Ağıl deyir, qalmayacaq yer üzündə qandan əsər; Hər könülə ilham kimi gələcəkdir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
salmaq — f. 1. Bir şeyi hündür yerdən aşağı atmaq, tullamaq, buraxmaq, düşürmək. Asta qanad çalın, qafil telləri; Heyfdir, salarsız düzə, durnalar! M. P. V.. Mən də bombaları salanda kəndə; Dedim: «Əl atmasa həkim bıçağa; Xəstə şəfa tapıb durmaz ayağa». M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti